Mijn selectie

Sierra de Cádiz

Bahía de Cádiz
La Janda
 
Sierra de Cádiz: Voor wie weet wat mooi en lekker is!
Een geweldig gebied in het binnenland, bergen, unieke natuur, bijzondere sporten, meren, wild en prachtige vergezichten. Tel daar de bijzondere gastronomie bij op, kom je op een bestemming voor hen die weten wat mooi en lekker is!
Gelegen in het zuiden van het Iberisch schiereiland en in het uiterste zuidwesten van Andalusië, is Sierra de Cadiz het gebied van de witte dorpen, de Pueblos Blancos.
Het is gezegend met een aangenaam klimaat van hete zomers en milde winters; In de Sierra de Grazalema (biosfeerreservaat) is er echter een microklimaat dat wordt gekenmerkt door hoge regenval, het hoogste niveau in heel Spanje.

Met de witte dorpen met hun oude inrichting Al-Andalus uit de Moorse periode en waardevolle archeologische overblijfselen maakt dit een prima alternatief voor de drukte van de toeristische gebieden, en zeker een uitnodiging om te genieten van de natuur. Daarom is het een van de favoriete bestemmingen van liefhebbers van het plattelandstoerisme. Het brede scala aan actieve toeristische activiteiten, tegen de achtergrond van twee beschermde natuurgebieden (Grazalema en Alcornocales), een gastronomie die bestaat uit de mooie producten van het land, de festivals en de tradities maakt deze regio van Cádiz zeer de moeite waard om te bezoeken.

Sierra de Cadiz, sinds de oudste tijden bewoond heeft een onvergelijkbaar archeologisch erfgoed, met overblijfselen die dateren uit het lager paleolithicum (250.000 jaar geleden) tot de Granadine-Castiliaanse vestingwerken uit de Middeleeuwen, en omvatten belangrijke Iberische en Romeinse nederzettingen. Er zijn nog enkele overblijfselen van de prehistorische bevolking in de Cuevas de la Manga (grotten van De La Manga) in Villaluenga del Rosario en megalithische monumenten, die zeker zo belangrijk zijn als de Alberitische Dolmen in Villamartín, de El Charcón-dolmen bij El Gastor, de dolmen van Tomillo in Alcalá del Valle en de prehistorische necropolis van Fuente de Ramos in Puerto Serrano.
In de Romeinse tijd bereikte het gebied een hoog welvaartsniveau, zoals blijkt uit de talrijke overblijfselen die verspreid liggen over de regio. Naast de archeologische vindplaats in de Sierra de Aznar in Arcos de la Frontera, met zijn indrukwekkende "Castellum Aquae" en de overblijfselen van de oude Romeinse weg, zijn er de oude Ibero-Romeinse steden Iptuci in Prado del Rey, Ocuri op Ubrique (met overblijfselen van de muren, het necropolis en het forum) en Carissa Aurelia in Espera (met zijn indrukwekkende ondergrondse graven, evenals de belangrijke plek Cerro de la Botinera in Algodonales.

De langdurige islamitische aanwezigheid in het gebied heeft een duidelijke stempel gedrukt op zowel het uiterlijk als de cultuur van de steden en dorpen in de Sierra. Er zijn nog steeds forten (Zahara de la Sierra, Olvera, Setenil de las Bodegas, Arcos de la Frontera, Bornos, Ubrique, Villamartín ...) en ommuurde steden (Benaocaz, Torre Alháquime ...) die getuige waren van de intense strijd om de grens, (terug te vinden in de stadsnamen, frontera betekent de grens), en werden later ook gebruikt door de christenen. Na de 'Reconquista' werd er gebouwd, kerken, prachtige landhuizen en civiele gebouwen, in alle mogelijke bouwstijlen. De tien historische locaties die in de provincie te vinden zijn, zijn het bewijs van deze rijkdom aan monumenten.

De overerving van Al-Andalus van de steden en dorpen heeft de Sierra de Cadiz sterk beïnvloed, waardoor ze een unieke, karakteristieke architecturale stijl hebben gekregen waardoor je als bezoeker volledig ondergedompeld wordt in het verleden. De witgekalkte muren zijn een terugkerend thema dat van de ene stad naar de andere loopt, omdat ze de typische architectuur van lage huizen delen, gelegen in steile, smalle, kronkelige straatjes met hun karakteristieke netheid, orde en uiterste aandacht voor zelfs de kleinste details. De geraniums die aan de ramen hangen, geven deze huizen in Andalusische stijl een gloed van kleur, terwijl ze fel schitteren in de zon. Hun indeling en vorm weerspiegelen de huizen in het naburige Marokko. De gebouwen, soms op rotsachtige ondergrond, verlengen het wit van de kalk dat wit over de rotsen zelf is gewaaid, waardoor prachtige sculpturen worden gevormd die van vorm veranderen afhankelijk van het tijdstip van de dag. De daken van de huizen, betegeld in verschillende tinten van oker en bezaaid met witte schoorstenen, zorgen voor een bijzonder stadsbeeld dat typerend is voor deze regio. De sierra heeft ook vele unieke gebouwen waarvan de meeste in onbruik zijn geraakt maar in perfecte staat zijn bewaard. Dit is het geval bij de oliemolens en -molens, waarvan sommige watermolens zijn. Er zijn ook paardenmolens voor bronwater en molens met waterraderen voor rivierwater. Bovendien is er een ruime keuze aan soorten accommodatie (landelijke huisjes, herbergen, oude molens, boerderijen en bergtuinen), die zijn gerenoveerd en perfect zijn ingericht, zodat mensen met een liefde voor eenvoud en rust kunnen genieten van dit buitengewone gebied. Deze regio wordt gekenmerkt door gebruiken die verband houden met de beroepen die de bewoners sinds de oudheid hebben gehad, beroepen in de veehouderij. Een bekend beeld in de velden of op de boerderijen is een kudde geiten, geleid door hun geitenhoeder. Er is ook het varkensslachtseizoen, wanneer worsten en vleeswaren met de hand worden gemaakt. Deze varkensvleesproducten zijn het pièce de résistance in de keuken van de lokale bars en restaurants. Een andere grote traditie in het gebied is die van de olijventeelt, met oude oliemolens die nog steeds uitstekende oliën produceren. In feite kan de Sierra de Cadiz zelfs pronken met olie die zijn naam draagt ​​en met een Denominación de Origen (oorsprongsbenaming).

Het grote belang van de stier in deze delen komt tot uiting in de arena's (met name die van Villaluenga del Rosario, de oudste in de provincie) en de veeboerderijen die vechtstieren fokken, zoals die in Arcos de la Frontera. Sterker nog, de stier is het belangrijkste element in veel van de festivals in de provincie, zoals bijvoorbeeld het loslaten van stieren op het plein. We kunnen ook de culturele en historische achtergrond van het gebied bewonderen in de plaatselijke musea in de verschillende steden in de Sierra. Afgezien van die met archeologische ruimtes met interessante stukken, zijn er ook musea met ambachtelijke en etnografische tradities: de "Olvera". Het grensmuseum, het museum van textielkunstwerken in Grazalema, het historisch stadsmuseum van Villamartín, het historisch museum van de Sierra de Cadiz in Benaocaz en het Archeologisch Museum in Espera, onder andere.

Flamenco is hier ook van groot belang, net als in de rest van de provincie. Tal van flamenco clubs en festivals zoals de Nationale Competitie van Flamenco 'Serrana' zang die wordt gehouden in Prado del Rey, vinden plaats in de Sierra de Cadiz. Gebruikmakend van technieken die in veel gevallen teruggaan tot vervlogen dagen, en een breed scala van allerlei materialen zoals textiel, leer, aardewerk, riet, teenwilgen, hout enz., Bieden de ambachtslieden van het gebied een grote verscheidenheid aan authentieke , kwalitatief hoogwaardige producten. Een van de meest opmerkelijke ambachten is het bewerken van fijn leer, gevestigd in Ubrique, evenals in Prado del Rey en Villamartín. Riet ambachten zijn vooral bekend in Setenil de las Bodegas en Bornos, terwijl keramiek de specialiteit is in Arcos de la Frontera. Het brede scala aan ambachten wordt compleet gemaakt door de manden en espadrilles in Torre Alháquime, de rijlaarzen in Espera en het handgemaakte meubilair in Prado del Rey.

De bevoorrechte natuurlijke omgeving van de Sierra de Cadiz maakt het een ideale plek om allerlei activiteiten uit te proberen, waarbij de natuur altijd een rol speelt. Een bezoek aan de heuvels van de natuurparken van de Sierra de Grazalema en Los Alcornocales is een van de beste manieren om de vele vlaktes en kloven, grotten en smalle passen van de regio te ontdekken; verdwaal in het hart van de bossen van Spaanse blauwe sparren, of bekijk de uitgestrektheid van het platteland vanaf de toppen, bewonder de vlucht van de leeuwengieren. Altijd met het zachte gemurmel van watervallen en beken op de achtergrond. Routes zoals die van Llanos del Republicano, Garganta Verde en Salto del Cabrero kunnen zowel te voet, op de mountainbike of zelfs te paard worden gedaan. Voor liefhebbers van risicosporten heeft deze regio ook genoeg te bieden. Het heeft de perfecte omstandigheden voor luchtsporten (deltavliegen, paragliding, ultralicht) die hier erg populair zijn dankzij de vele gebieden voor vrij vliegen: Sierra de Albarracín (bij Benamahoma), Puerto de las Palomas, Sierra de Líjar ... Algodonales organiseerde in 2001 zelfs de World Air Games. Klimliefhebbers hebben verschillende routes tot hun beschikking, zowel voor klimmen als bergbeklimmen, zodat ze maximaal kunnen genieten van deze sport, in Puerto de las Palomas, Peñaloja, El Peñón Grande, El Cintillo of la Verdilla. Canyoning is een andere aantrekkelijke optie in de Garganta Verde en de Garganta de Buitreras. Watersportliefhebbers zullen ook niet teleurgesteld worden, want ze kunnen gaan vissen, kajakken of zeilen op de vele rivieren en stuwmeren, zoals die bij Guadalcacín II (Algar), het meer van Bornos en het meer van Arcos, die elk een zeilclub hebben. In het dorp El Bosque is de meest zuidelijke forelvisstrook in een rivier in Europa.

Natuur

Het grootste deel van deze regio maakt deel uit van het natuurpark Sierra de Grazalema (met de Cerro de El Torreón, het hoogste punt van de provincie) en het natuurpark Los Alcornocales, evenals andere zeer waardevolle, beschermde gebieden zoals Peñón de Zaframagón (rots van Zaframagón) en het natuurreservaat Espera Endorheic Basins, de ongerepte gebieden van het Bornos Reservoir en het reservoir van Arcos. Het natuurpark Sierra de Grazalema, uitgeroepen tot biosfeer reservaat door Unesco, heeft zijn eigen specifieke microklimaat dankzij de hoge regenval (het hoogste op het Iberisch schiereiland), en dit is de factor die deze rijkdom aan flora en fauna beïnvloedt, evenals zijn unieke morfologie. Dit is de hoogste bergketen met de meeste rotsen in de provincie Cadiz; het is ook een voorbeeld van karst-topografie met steile valleien, grotten, kloven, kroonlijsten en puinhellingen. Deze creëren landschappen van ongelooflijke schoonheid zoals de Garganta Verde, de Salto del Cabrero of de Puerto de los Acebuches. De grote botanische rijkdom van het park komt tot uiting in zijn uitgestrekte gebieden van mediterraan bos, riviervegetatie en in zijn inheemse soorten zoals de klaproos van Grazalema en de paddenlap.
Bijzonder vermeldenswaardig is de Pinsapo, de Spaanse blauwe spar, een soort dennenboom die alleen voorkomt in West-Europa, aan de Serranía de Ronda en een overblijfsel is van de Caenozoic Tertiary Era. Beschut tegen de zon in de Sierra del Pinar, tussen Grazalema en Benamahoma, is er een prachtig Spaans dennenbos, momenteel het best bewaarde ter wereld. De Sierra de Grazalema biedt ook een habitat voor de lokale fauna, met roofvogels die in dit gebied bijzonder belangrijk zijn, en een van de grootste kolonies leeuwengieren van Europa is hier te vinden, samen met een van de grootste grotkoloniën in Continentaal Europa (in het Hundidero-Gato-complex).
Het natuurpark Alcornocales (gevormd door de stadsdelen Arcos de la Frontera, Ubrique, Algar, El Bosque, Prado del Rey en San José del Valle) bevat het grootste kurkboombos op het Iberisch schiereiland en een van de grootste ter wereld. De natuurlijke aantrekkingskracht houdt hier niet op, omdat het ook een aantal uitzonderlijke gebieden met rivierflora herbergt die verder niet te vinden is in het hedendaagse continentale Europa. Deze bergketens herbergen een grote rijkdom aan roofvogels, ongeveer 18 soorten. De soorten die het best zijn aangepast aan dit type bos zijn de adelaar, de havik, de sperwer en de bosuil.

Gastronomie

De keuken van de Sierra de Cadiz, een andere toeristische trekpleister, is voor een groot deel het gevolg van de smeltkroes van culturen die hier samen hebben gewoond: de islamitische, joodse en christelijke culturen. Hun langdurige bezetting heeft tradities en gewoonten achter gelaten, samen met manieren gezonde gerechten te produceren, gemaakt met de uitstekende producten van het land. De belangrijkste ingrediënten in de 'serrana'-keuken zijn van de hoogste kwaliteit, vooral in het geval van de olijfolie met de oorsprongsbenaming "Sierra de Cadiz", die de gerechten een speciaal tintje geeft. Ook op de lijst van ingrediënten staan ​​de uitstekende producten van de moestuinen, boomgaarden en het platteland; het heerlijke vlees, worstjes en ham van de Iberische varkens en natuurlijk de handgemaakte kazen, waaronder de meest bekende van de Sierra-kazen, de 'payoyo'. En we mogen het brood en de zachte 'mollete' broodjes niet vergeten, beroemd in de hele provincie. De provincie biedt ook vis, want er zijn forelvisgebieden en viskwekerijen in steden als Benamahoma, die heerlijke forel bieden. Tot de typische gerechten van de Pueblos Blancos behoren: alle soorten gekookte asperges, gouden distels, knoflook- of tomatensoep, stevige boeren soepen, de typische aubergine en squash-ratatouille, slakken, kikkererwtenstoofpot, scharrelkip, varkensvlees met honing, Iberisch varkensvlees en nog veel meer. Maar misschien wel het meest typische en populaire gerecht is de 'cocido de matanza' of 'slachtstoofpot', gemaakt met kikkererwten, witte bonen en varkensvleesproducten van de slacht van het varken, dat nog vaak in veel huishoudens wordt uitgevoerd. Taarten en gebak zijn nog een van de culinaire specialiteiten van de Sierra de Cadiz, met een zeer duidelijke invloed van de Al-Andalus-traditie. Voorbeelden zijn de gefrituurde citroen-, sesam- en kaneelgebakjes of 'gañotes', 'pestiños' of honinggebak, ei-pasteitjes, donuts, honingfrance toast, paasbrood, geitenkaascake, schuimgebak, dennenkoek-toffeecakes ...en meer!