Bovendien kunt u vossen, konijnen, hazen, schildpadden en hagedissen zien.
Espera heeft zijn eigen 400 hectare grote natuurreservaat - de Reserva Natural del Complejo Endorréico de Espera en bestaat uit drie meren en is beroemd om zijn overvloed aan zeldzame watervogels, met name, meerkoeten en eenden. Trekvogels, zoals flamingo's en ooievaars, stoppen hier ook. Bovendien kunt u vossen, konijnen, hazen, schildpadden en hagedissen zien.
Espera ligt aan de de beroemde route van de witte dorpen, naast de heuvel van Fatetar. door de ligging aan de rand van de bergen is het plattelandstoerisme de laatste tijd een belangrijk ontwikkelingsalternatief voor de lokale economie aan het worden.

Een traditioneel Espera-ambacht is het maken van boto's, kleine leren flessen voor het bewaren van wijn, olie of water.

De typische gerechten uit de keuken van de stad Espera zijn hetzelfde als in de provincie Cadiz, de meest prominente zijn: garnalentortilla's, gevulde aardappelen, Eieren van Fraile, Lomo con manteca, Roe aliñadas, Jerez Gazpacho, Knoflook Serrano, Serrano Gazpacho, Gadito Puchero (stoofpot), Pegas Serrana Soepen (asperges, olie, brood), Ropa Vieja, Konijn met kikkererwten, Linzen met chorizo, Vigza-krab, Zeemanrijst, Nieren met sherry, Rabo de Toro, Menudo met Kikkererwten, Bloed met tomaat, Gehaktbrood, Rode wijn Hertenvlees, Zeebrasem met zout, Gelakt vlees, Tonijn met uien, Urta a la roteña, Moruna de Sardinas, zeevruchten mosselen, eiland coquinas, Sanlúcar garnalen.
Onder de desserts en gebak, zijn er veel met Arabische invloed: Pestiños, Churros, Bacon del cielo, Quince, Orange Jelly, Poléas, Arroz con leche, Sherry Pie ..

De stad Espera wordt al sinds de oudheid bewoond, waarvan archeologische overblijfselen zijn gevonden, evenals verschillende collecties uitgehouwen stenen voorwerpen uit de paleolithische tijd. Er zijn ook talrijke vondsten die behoren tot de Turdetaanse, Iberische en Carthaagse culturen; maar het is pas in de Romeinse tijd dat de twee steden Carissa Aurelia en Esperilla verschijnen, beide gelegen in de buurt van de stad.

Na de Romeinse heerschappij komen de West-Goten aan, die op de overblijfselen van de Romeinse vesting een fort bouwen, op de plaats waar het kasteel zich momenteel bevindt. Met de islamitische verovering vond de vernietiging van Carissa plaats en vestigden de nieuwe bewoners zich in de buurt van een nieuwe ommuurde vesting, gesticht door Abderramán III.

Het ging over in Christelijke handen met Fernando III en dient als grensvesting tot het Koninkrijk van Castilla valt. Wanneer de Espereños nieuwe huizen bouwen op de meest vlakke plaatsen en langs de hellingen, onstaan er twee villa's: "La Villa Vieja" boven, binnen de muren van het kasteel en "La Nueva" waar de huidige stad zich bevindt.

Met de komst van de 20ste eeuw begint de emigratie van veel van de inwoners, die op zoek zijn naar economische verbeteringen. Tegenwoordig leeft de stad Espera van de landbouw (granen, bieten en zonnebloemen) en van de produktie van beton en polijsten.