Dit kleine stadje, met het verstedelijkte deel binnen Los Alcornocales, ligt aan de zuidkant van de Sierra de Los Melones, op 248 m. hoogte, boven de vallei van Guadarranque. De gemeente ligt 153 km van Cadiz, behorende tot de Campo de Gibraltar heeft en is verdeeld in drie delen: Castellar Viejo of Het kasteel, een middeleeuws kasteel uit de 14e eeuw, Castellar Nuevo (gebouwd in 1971) en La Almoraima.
Dit historische vestingdorp staat bekend om zijn kasteel, het woord 'Castellar' betekent letterlijk 'de plaats van het kasteel'.

Het dorp rond het oude kasteel heeft een unieke esthetische aantrekkingskracht. Maak een wandeling door de smalle straatjes, die duidelijk de islamitische geschiedenis laat zien, je wandelt even de geschiedenis in. De schoonheid van de Andalusische straten en huizen, samen met het panoramische uitzicht op de omgeving, maken het kasteel zeer de moeite waard om te bezoeken.

Het oude dorp van Castellar is bewoond sinds de oudheid, afgeleid uit het bestaan ​​van grotschilderingen uit het Paleolithicum en Neolithicum. Later, door de strategische ligging en samen met andere grensovergangen (XIII tot XV) werd het de ideale locatie om de christelijke invallen op het Moorse koninkrijk te pareren.
Deze grens situatie, een gevaarlijke plaats voor doorvoer, werd daarom lange tijd in zijn natuurlijke staat gehouden, waardoor het getuige was van onrustige en onzekere levensomstandigheden gedurende de Middeleeuwen.

De landbouw is de belangrijkste economische activiteit van de gemeente, maar een groot deel van de bevolking houdt zich bezig met dienstverlening, met name in het zogenaamde "plattelandstoerisme", mede dankzij de nabijheid van andere steden in de Campo de Gibraltar zoals Los Barrios, La Linea de la Concepcion , San Roque en Algeciras.
Een groot deel van het gebied binnen de gemeente Castellar maakt nu deel uit van het Natuurpark Los Acornocales, met een bijzondere fauna.
Castellar de la Frontera heeft een wat bijzondere geschiedenis. We kunnen spreken van twee verschillende stadia, de eerste, rijk aan historische anekdotes, bevindt zich in de oude stad. De tweede en recenter, is vanaf 1971, wanneer de meerderheid van de inwoners naar het nieuwe Castellar verhuist. Dit gaf de stad mogelijkheden om te groeien, die het eerder niet had. Naast deze twee stedelijke centra, is er naast het station een derde deel, Almoraima.
Nadat de resterende inwoners van de oude stad werden herplaatst naar Nieuw Castellar, met moderne voorzieningen, werd de oude stad een hippiekolonie. Aangetrokken door het unieke karakter van het oude fort van Moorse oorsprong. Tegenwoordig leven de meeste bewoners van het toerisme, kunst en verhuren ze vakantiehuisjes van middeleeuwse oorsprong. Het kasteel is geconditioneerd als hotel en heeft het middeleeuws karakter behouden. Nadat er veel werk is besteed aan het herstel van de verlaten stad, is het nu, in feite, een toeristische stadje. Er zijn een aantal winkels, bars en restaurants. Bij de ingang van de ommuurde stad is er elke dag in de zomer een markt. Het is hoe dan ook zeker een bezoek waard.

Het dorp werd veroverd en weer teruggewonnen tussen Fernando III, de Moren en vervolgens Juan II, die het beschreef als "zo'n prachtige, sterke stad". Na de vele veldslagen in de Middeleeuwen nam Teresa Maria Arias de Saavedra, de gravin van Castellar, in oktober 1650 bezit van de stad. Later kwam het in handen van de familie Medinaceli. In 1960 werd een nieuwe stad gebouwd op 7 km afstand op een meer gunstige locatie naast de weg en het treinstation bekend als Almoraima. Het nieuwe Castellar werd in 1971 ingewijd.

Twee jaar later verwierf de Rumasa-groep het oude dorp en in 1983 onteigende de Spaanse regering Castellar en noemde het een 'historisch en artistiek monument'. Tegen die tijd verkeerde de stad in een staat van verwaarlozing en het stadhuis investeerde in de restauratie van het oude kasteel en dorp.